Verkorting huurcontractperiode door IFRS normen , bedreiging of een kans…

Vanaf 1 januari 2019 dienen alle beursgenoteerde huurders te voldoen aan de boekhoudkundige normen van het International Financial Reporting Standards (IFRS). Hoewel dit nog even duurt zijn de effecten hiervan al zichtbaar en moeten zowel beleggers, verhuurders en huurders hierop inspelen.

De regels zullen naar verwachting de vraag naar kortlopende huurcontracten vergroten. De vraag naar ‘breaks’ en opties tot verlenging wordt groter, omdat huurders simpelweg niet willen vastzitten aan langlopende huurcontracten die als een enorme verplichting op de balans moeten worden opgenomen. De solvabiliteit en liquiditeit van ondernemingen veranderen en beïnvloeden financieringsmogelijkheden.

Het effect voor de verhuurder en belegger is uiteraard minder zekerheid, maar ook een mogelijkheid om hogere huur te vragen. De mogelijkheid kortlopend een hoger rendement te halen zit hem in het feit dat huurders vaak bereid zijn hogere maandhuren te betalen. Hierbij dient opgemerkt te worden dat het risico in de portefeuilles toeneemt; slechte economische omstandigheden zullen sneller leiden tot mindere prestaties.

Wat houden de IFRS normen in?

Kortgezegd is de IFRS standaard een set van internationale boekhoudnormen waarin wordt aangegeven hoe bepaalde transacties en andere gebeurtenissen in de jaarrekening moeten worden gerapporteerd. De ervaring leert dat na de invoering van de normen voor beursgenoteerde huurders, de normen binnen een paar jaar ook verplicht worden voor het MKB. Voor de MKB’ers kan het daarom goed zijn om ook rekening te gaan houden met de IFRS normen.

Wat is het doel van de IFRS normen?

Het voornaamste doel van de IFRS is transparantie en het kunnen maken van onderlinge vergelijkingen. Door de crisis is er een behoefte ontstaan om kritischer naar vastgoed te gaan kijken, dit om een herhaling te doen voorkomen.

Wat is de voornaamste uitwerking van de IFRS normen op de vastgoedmarkt?

Vanaf 1 januari 2019 dienen ondernemingen die te maken hebben met IFRS normen het gehuurde vastgoed te gaan noteren op de balans. Hierdoor verandert ook de winst- en verliesrekening. De jaarlijkse huurkosten vervallen terwijl de afschrijving en de rentekosten blijven staan. Het creëert de fictie dat de huurder economisch eigenaar wordt van een gehuurd vastgoed.